Kiedy na rynku debiutowało Audi A3 I generacji wiele osób nie wierzyło w sukces tego modelu uznając go za Volkswagena Golfa w trochę lepszym opakowaniu. Wbrew opinii sceptyków samochód osiągnął jednak sukces – niemieckiemu producentowi udało się sprzedać ponad 900 000 sztuk tego auta. Druga generacja to kontynuacja udanego pomysłu i odpowiedź na zapotrzebowanie klientów na luksusowego hatchbacka.
Sylwetka modelu
Audi A3 to reprezentant segmentu aut kompaktowych. Samochód nadaje się zarówno do jazdy po mieście jak i w dłuższych trasach. To oferta dla singla lub bezdzietnej rodziny. Z powodu coraz atrakcyjniejszej ceny, model ten cały czas cieszy się popularnością.
Auto zadebiutowało na rynku w 2003 roku – na początku w wersji 3-drzwiowej. Odmiana 5-drzwiowa Sportback dołączyła do oferty rok później. W 2007 roku pojawiło się A3 z materiałowym elektrycznie rozkładanym dachem. W 2008 roku auto przeszło modernizację, w ramach której przemodelowano: reflektory, tylne światła (wyposażono je w diody LED), zderzaki oraz grill. Produkcję modelu A3 drugiej generacji zakończono w 2012 roku.
Samochód na tle konkurencji wyróżnia się oferowanym opcjonalnie napędem na 4 koła Quattro, ponadprzeciętną jakością wykończenia i spasowania elementów wnętrza. Najtańsze egzemplarze na rynku aut używanych kosztują 5000 zł, ale są to samochody sprowadzone z Anglii z kierownicą po prawej stronie. Wersje przeznaczone na kontynent uda się kupić za około 15 000 zł. Większość z nich to wozy naprawiane po poważnych wypadkach lub z ogromnymi przebiegami, w których cofnięto licznik. Najdroższe i najpewniejsze egzemplarze wyceniona się na 60 000-70 000 zł.
Stylistyka i wersje nadwozia
Pierwsza generacja A3 miała wiele krągłości, druga jest jej ewolucją, ale sylwetka auta nabrała kanciastych kształtów. Jej najbardziej charakterystycznym elementem jest jeden duży grill oraz dodane w ramach liftingu diody LED. Design najłatwiej scharakteryzować jako: nowoczesny, elegancki i stonowany, nie ma mowy o żadnej ekstrawagancji. Klienci kupujący auta klasy premium są konserwatywni i nie lubią rewolucyjnych zmian.
Samochód był produkowany w trzech wersjach nadwozia, jako 3- lub 5-drzwiowy hatchback, a także jako kabriolet. 5 miejsc siedzących sugeruje, że w aucie zmieści się właśnie taka ilość osób. Tak naprawdę tylny rząd siedzeń należy traktować jako rezerwowy (na pewno nie sprawdzi się w dłuższej trasie).
Odmiana 3-drzwiowa ma bagażnik o pojemności 350 l (po złożeniu siedzeń 1080 l), wersja Sportback dysponuje kufrem o wielkości od 370 do 1100 l. Najmniejsze rozmiary ma jednak bagażnik w kabriolecie. Mieści on zaledwie 250 l (1032 l po położeniu tylnej kanapy). Jego przestrzeń ogranicza jeszcze materiałowy dach, w sytuacji kiedy jest złożony. Jak na standardy niemieckiej marki przystało bagażnik jest foremny i ma niski próg załadunku. Po złożeniu oparć w drugim rzędzie podłoga nie jest równa, ale nie jest to ani kombi, ani minivan. Bagażnik schodzi na dalszy plan.
Wnętrze
Materiały użyte do wykończenia deski rozdzielczej są wysokiej jakości. Na pochwałę zasługuje również bardzo dobry poziom ich spasowania. Obsługa radia, nawigacji, klimatyzacji oraz komputera pokładowego jest prosta i intuicyjna. Miejsca dla kierowcy i pasażera w przednim rzędzie nie brakuje. Z tyłu jest dość ciasno, ale spokojnie zmieszczą się tam małe dzieci w fotelikach. Niestety w przypadku wariantu 3-drzwiowego po usadzeniu dziecka w zamontowanym foteliku trudno będzie zapiąć je pasami. Jeśli chodzi o układ schowków, w Audi A3 8P znajdziemy następujące skrytki – małą w podłokietniku oraz średniej wielkości w desce rozdzielczej od strony pasażera. Dodatkowo do dyspozycji pasażerów zostały oddane zamykane szufladki w tylnych drzwiach.
Wersje silnikowe
Osobom zainteresowanym silnikiem wysokoprężnym polecamy 105-konną jednostkę 1,9 TDI ( z wyjątkiem wadliwej serii BXE). Posiada wystarczającą dynamikę (przyspiesza do 100 km/h w około 11 s) i jest stosunkowo niezawodna. Najbardziej udane konstrukcje to 140- i 170-konne motory 2,0 TDI, ale tylko te wyposażone w układ wtryskowy Common Rail – dostępne od kwietnia 2008 roku. Produkowane wcześniej jednostki 2,0 TDI z pompowtryskiwaczami borykają się z wieloma poważnymi problemami.
Częste problemy
2-litrowe silniki z wtryskiem Common Rail zużywają podobne ilości paliwa co wariant 1,9 TDI, czyli 5-6 l/100 km w cyklu mieszanym, a zapewniają znacznie lepsze osiągi. Pierwsza setka pojawi się w tym przypadku na prędkościomierzu już po 7,7-9,6 s w zależności od mocy i skrzyni biegów. Kierując się kryteriami niezawodności za udaną konstrukcję można uznać również motor 1,6 TDI, niestety jego wadą jest to, że jest trochę za słaby do tego modelu.
O ile w przypadku silników wysokoprężnych sytuacja wygląda przejrzyście, o tyle wybór odpowiedniej wersji benzynowej nie jest już tak łatwy. Zupełnie pozbawiony wad jest tylko silnik wolnossący 1,6 l o mocy 102 KM (brak jedynie mocy). Drugą najmniej skomplikowaną jednostką jest motor VR6 3,2 l. Niestety ma wadliwy układ chłodzenia, kłopoty ze sterownikiem oraz szybko rozciągającym się łańcuchem rozrządu.
Na problemy z nietrwałym łańcuchem rozrządu cierpią też inne motory, a oprócz tego borykają się jeszcze z innymi awariami: 1,2 TSI, 1,4 TSI (usterki układu wtryskowego, pękające tłoki, nadmierne zużycie oleju silnikowego – dwa pierwsze problemy wyeliminowano w 2009 roku), 1,6 FSI, 1,8 TSI (nadmierna konsumpcja oleju silnikowego w autach produkowanych od lutego 2007 roku) i 2,0 TFSI (ten sam mankament co w motorze 1,8 TSI). Jakby tego było mało we wszystkich wariantach z bezpośrednim wtryskiem paliwa (oznaczonych symbolami FSI, TFSI i TSI) z czasem jednostka napędowa może tracić moc przez osadzający się na zaworach osad z niedopalonych cząsteczek paliwa i oleju silnikowego. Ponadto w takich konstrukcjach montaż instalacji LPG jest problematyczny i często nieopłacalny.
Jakie silniki polecamy?
Mimo wszystko polecamy silniki 1,8 i 2,0 z rodziny TFSI wyprodukowane przed lutym 2007 roku i 2-litrową jednostkę FSI, w tych przypadkach zamiast łańcucha montowany był osprzęt napędzany paskiem rozrządu. Są one trwalsze i zapewniają bardzo dobre osiągi (sprint do 100 km/h w czasie 6,6-8,2 s w zależności od mocy), trzeba jednak być przygotowanym na ewentualność oczyszczenia zaworów z osadu.
Układ kierowniczy, układ zawieszenia, układ hamulcowy
W aucie zastosowano układ kierowniczy ze wspomaganiem elektrycznym. W przednim zawieszeniu A3 8P pracują kolumny MacPhersona, a z tyłu znajduje się układ niezależnych wahaczy. Wszystkie wersje silnikowe zarówno na przedniej jak i na tylnej osi mają tarcze hamulcowe.
Warianty wyposażenia
Samochód był dostępny w czterech wersjach wyposażenia: Attraction, Ambiente, Ambition i S line. Jak na standardy w klasie premium przystało każda z odmian mogła być doposażona w dodatkowo płatne gadżety. Niestety w bazowej wersji producent każe dopłacać nawet za klimatyzację. Odmiana Attraction nie ma też ani świateł przeciwmgielnych, ani nawet podłokietnika. Skórzana tapicerka, bi-ksenony czy nawigacja również montowane są za dodatkową dopłatą.
W standardzie są tylko: 16-calowe stalowe felgi, mechaniczna regulacja wysokości foteli kierowcy oraz komputer pokładowy (niedostępny w najsłabszych wariantach silnikowych). W topowej wersji oprócz wyżej wymienionych elementów można było dokupić takie gadżety jak czujnik deszczu automatycznie uruchamiający wycieraczki, czujnik zmierzchu samoistnie włączający światła, tempomat, oświetlenie elementów wnętrza, obniżone zawieszenie, automatyczną skrzynię biegów i wiele innych udogodnień.
Opony
W Audi A3 (8P) oryginalnym rozmiarem opon jest 205/55 R16, zaś opcjonalnie można zamontować opony w rozmiarach 225/45 R17 i 225/40 R18. Tylko w przypadku modelu w wersji silnikowej 3.2 V6 Quattro należy montować opony w rozmiarze 225/45 R17.
Najczęstsze usterki
Poza problemami z trwałością łańcuchów rozrządu, nadmierną konsumpcją oleju i innymi wadami silników najpoważniejszymi awariami w Audi A3 8P są usterki mechatroniki i dwumasowego koła zamachowego w dwusprzęgłowej przekładni zautomatyzowane S-Tronic znanej również jako DSG w innych autach koncernu Volkswagen AG. Koszty napraw to wydatki rzędu kilku tysięcy złotych. Kłopoty ze skrzynią zwykle zaczynają się przy przebiegu 200 000 km. Żywotność S-Tronic’a można wydłużyć częstszą wymianą oleju przekładniowego co 60 000 km, nie daje to jednak gwarancji w pełni bezproblemowej eksploatacji.
Spotykane są również kłopoty z klimatyzacją, ich przyczyną są najczęściej: awarie wentylatora chłodnicy oraz uszkodzenia w chłodnicy klimatyzacji. Jak na Audi przystało Audi A3 8P jest doskonale zabezpieczone przed rdzą zarówno, jeżeli chodzi o elementy karoserii jak i podwozie. Wykwity świadczą o powypadkowej przeszłości egzemplarza i niestarannej naprawie przy użyciu zbyt dużej ilości szpachli. Zdarza się, że w niektórych autach wariuje komputer pokładowy wyświetlający komunikaty serwisowe niezgodne ze stanem samochodu.
Według badań dotyczących niezawodności przeprowadzonych przez niemiecki instytut TÜV w 2015 roku na grupie aut 4- i 5-letnich, Audi A3 8P zajęło 17 miejsce na 125 modeli. Głównego konkurenta, BMW Serii 1 sklasyfikowano na 33 lokatę. Biorąc pod uwagę kompakty marek premium Audi zostawiło konkurencję w tyle. Uwzględniając jednak wszystkie modele segmentu C lepiej wypadły Mazda 3 (1) i Volkswagen Golf (13).
Bezpieczeństwo
Audi A3 8P w testach zderzeniowych Euro NCAP uzyskało następujące wyniki: 4 na 5 gwiazdek w kategorii ochrony osób dorosłych, 3 na 5 gwiazdek za ograniczenie skutków wypadku z udziałem dzieci i 1 na 5 gwiazdek za ochronę pieszych. Główny konkurent, BMW Serii 1 wypadł w teście lepiej uzyskując wyniki 5/5, 3/5 i 1/5. Najlepsze rezultaty uzyskało Volvo C30 (5/5,4/5 i 1/5), ale to najnowsza konstrukcja.
Konkurenci
Najpoważniejszym rywalem Audi A3 8P jest BMW Serii 1 (F20/F21). Mocną stroną bawarskiej konstrukcji jest wielowahaczowe zawieszenie nie tylko z tyłu, ale i z przodu, co w połączeniu z napędem na tylną oś gwarantuje lepsze własności jezdne na suchej nawierzchni. Przewagą BMW nad Audi w segmencie C jest również bogatsza oferta jednostek wysokoprężnych. Stylizacja Serii 1 jest odważniejsza od A3, auto wygląda agresywniej i bardziej sportowo. Dzięki większej ilości silników benzynowych z wtryskiem pośrednim znacznie łatwiej wybrać motor, do którego można zamontować instalację gazową. Brakuje tylko wersji z napędem na 4 koła.
Drugim najważniejszym konkurentem A3 jest Volvo C30. Jego największą zaletą jest ekstrawagancki szwedzki design (klapę bagażnika wykonano w całości ze szkła, a centralna część deski rozdzielczej ma płaski panel kształtem przypominający oparcie nowoczesnego krzesła). Jego mocną stroną są trwałe silniki zarówno benzynowe jak i diesle oraz najwyższy w klasie poziom bezpieczeństwa. Główne mankamenty szwedzkiej konstrukcji to tylko jeden mało praktyczny 3-drzwiowy wariant nadwozia i bardzo mały bagażnik o pojemności 251 l.
Używane Audi A3 8P – podsumowanie
Audi A3 8P to samochód dla singla lub bezdzietnej rodziny, tylna kanapa pełni tutaj funkcję awaryjną. W dłuższej trasie dorośli pasażerowie będą narzekać na symboliczną ilość miejsca.
Główne argumenty przemawiające za kupnem tego auta to bardzo bogate wyposażenie, wysoki komfort jazdy, dobre własności jezdne i rewelacyjne osiągi (zwłaszcza topowych wersji generujących moc powyżej 200 KM). Niestety spora część silników zarówno wysokoprężnych jak i benzynowych to konstrukcje, w których występują mniejsze lub większe usterki, przez co wybór w pełni niezawodnej wersji jest mocno ograniczony. Ponadto, zamontowanie instalacji gazowej w większość jednostek benzynowych będzie problematyczne i nieopłacalne.
Godne polecenia są silniki Diesla: 1,9 TDI (z wyjątkiem serii BXE) oraz 2,0 TDI (z systemem wtryskowym Common Rail). Z motorów benzynowych warto zainteresować się wersjami 1,8 TSI, 2,0 FSI i TFSI wyprodukowanymi do lutego 2007 roku. Ceny A3 8P na rynku aut używanych wahają się w od 15 000 do 70 000 zł.
