Kia Cee’d pierwszej generacji to prawdopodobnie najważniejszy model w historii koreańskiej marki. Jest to hatchback, który zaprojektowano z myślą o europejskich klientach i idealnie trafił on w gusta kierowców na Starym Kontynencie. Sprawdzamy czy warto kupić pierwszą generację tego modelu.
Sylwetka modelu
Był rok 2006, a koreański producent miał w swojej ofercie mało interesujące pojazdy. Ofensywa rynku europejskiego przebiegała sprawnie, ale w pewnym momencie koncern połączony z marką Hyundai dostał zadyszki. Japońscy rywale nadal robili lepsze i ciekawsze pod względem stylistycznym auta, a niemieccy i francuscy konkurenci cały czas utrzymywali wysokie tempo, dzieląc się z Japończykami udziałami w europejskim rynku.
Wiadome było, że aby zdobyć serca i portfele klientów ze Starego Kontynentu trzeba zrobić dobre auto segmentu C, a więc wszechstronnego hatchbacka, który doskonale sprawdzi się jako auto miejskie, trafiając do młodszych oraz starszych kierowców, a w wersji kombi w razie potrzeby przewiezie pięć osób i mnóstwo bagażu. Koreańczycy podeszli do tego zdania z wielką rozwagą, skrupulatnie przygotowując następcę dla nijak wyglądającego i przestarzałego Cerato.
Tak właśnie na targach motoryzacyjnych w Paryżu w 2006 roku pokazano zupełnie nowe auto – zaprojektowaną całkowicie od zera Kię Cee’d. Pierwszy samochód z apostrofem w nazwie został zaprojektowany przez Petera Schreyera, który wcześniej pracował dla Audi i był odpowiedzialny m.in. za Audi TT. To właśnie wtedy, w modelu Cee’d po raz pierwszy zastosowano taki kształt przedniego grilla, który później stał się elementem rozpoznawczym wszystkich aut marki Kia.
Koreańczycy postawili na przestronne wnętrze, prostą(jak na czasy współczesne) konstrukcję, atrakcyjną cenę i coś, co przyciągnęło klientów również w Polsce – siedmioletnią gwarancję. Kia Cee’d pierwszej generacji produkowana była w latach 2006 – 2011, a w 2009 roku model przeszedł delikatny facelifting. Ceny na rynku wtórnym rozpoczynają się od około 12 000 zł, a za egzemplarze z końcówki produkcji trzeba zapłacić około 35 000 zł.
Stylistyka i wersje nadwoziowe
Peter Schreyer nie starał się zaskakiwać wszystkich zdumiewającą stylistyką, jak w przypadku jego wcześniejszego dzieła, czyli Audi TT. Jego celem było raczej stworzenie auta, które wyznaczy język, nakreśli linię stanowiącą tożsamość zupełnie nowych generacji produktów marki Kia. Ze swojego zadania wywiązał się bardzo dobrze i narysował model, który nie sposób pomylić z europejskimi kompaktami.
Co ciekawe jednak, jest to pierwsze koreańskie auto zrobione w całości po europejsku. Żadnych stylistycznych fanaberii, ale ładnie wyglądająca i nie starzejąca się sylwetka. Przedni grill z charakterystycznym chromowanym obramowaniem, reflektory rozciągnięte na nadkola oraz zgrabny tył z uwydatniającymi się przetłoczeniami.
Kia Cee’d oferowana była z pięciodrzwiowym nadwoziem typu hatchback, którego bagażnik mieści 340 litrów, a po złożeniu oparć tylnej kanapy jego powierzchnię można zwiększyć do 1300 litrów. Odmiana trzydrzwiowa nosiła nazwę Pro_Cee’d i charakteryzuje się ona bardziej agresywną, dynamiczną stylistyką. Tylne światła są tutaj zupełnie inne, a nadkola dostały jeszcze wyraźniejsze przetłoczenia.
W 2007 roku na rynek wprowadzono również kombi, które może być wzorem dla wszystkich aut w tym segmencie. Tylna szyba została poszerzona o dodatkowe trójkątne okna, znak rozpoznawczy Cee’d kombi. Nadwozie wydłużono o 23 cm, przez co mierzy ono 4470 mm długości, a bagażnik legitymuje się pojemnością aż 534 litrów. W razie potrzeby można złożyć tylną kanapę i zmieścić do auta nawet 1664 litry. Dobrą rekomendację tej odmianie Cee’da zrobiła polska policja, która zamówiła blisko 2500 tych aut, do dzisiaj świetnie sprawdzających się w roli radiowozów.
Wnętrze
Kabina pasażerska Kii Cee’d również projektowana była z myślą o dogonieniu rywali walczących o klientów segmentu C. Charakterystyczne trzy tarcze wskaźników, a także wysunięta do przodu konsola środkowa ze srebrnymi dodatkami ożywiły deskę rozdzielczą. Na kierownicy znalazły się przyciski do obsługi radia, a wszystko zostało podświetlone charakterystycznym, pomarańczowym światłem.
Niską cenę auta widać niestety na desce rozdzielczej i boczkach drzwiowych. Plastiki nie są zbyt solidne, ich jakość pozostawia wiele do życzenia. Twardy materiał łatwo się rysuje i kiepsko znosi próbę czasu. Godna pochwały jest za to wystarczająca ilość miejsca na przednich fotelach i tylnej kanapie. Cztery dorosłe osoby z łatwością wybiorą się w daleką podróż, a w wersji z nadwoziem typu kombi, Kia Cee’d I doskonale sprawdzi się w roli wszechstronnego auta rodzinnego.
Wersje silnikowe
Oferując siedmioletnią gwarancję Kia świadomie montowała pod maskę tego hatchbacka trwałe i proste konstrukcje. Paletę jednostek benzynowych otwiera motor o pojemności 1,4 l, który początkowo produkował 109 KM, a po faceliftingu legitymował się mocą 105 KM. Sprawia on, że ważący od 1263 kg Cee’d przyspiesza do pierwszej setki w nieco poniżej 12 sekund oraz rozpędza się do blisko 190 km/h. Podczas spokojnej jazdy w trasie, Kia z tą jednostką potrzebuje około 6-7 litrów benzyny. W mieście spalanie nie powinno przekroczyć 8-8,5 litra.
Dużo bardziej polecany jest jednak silnik o pojemności 1,6 l, gdyż tutaj do dyspozycji jest już 126 KM. Niemal 20 dodatkowych Nm momentu obrotowego także ma spore znaczenie, kiedy wybierzemy wersję kombi i na jej pokład zabierzemy pięć osób oraz bagaż. Największy i najmocniejszy jest silnik o pojemności 2,0 l generujący już 143 KM i 186 Nm. W mieście jednak potrzebuje on nawet około 11-12 litrów paliwa na setkę.
Do wyboru są również jednostki wysokoprężne, spośród których warto zwrócić uwagę na mniejszą konstrukcję 1,6 l CRDI, która w zależności od wersji produkuje 90 lub 115 KM. Osiągi nie zachwycają, jednak średnie spalanie na poziomie 5-5,5 litra zdecydowanie rekompensuje niedobór mocy. W ofercie jest także dwulitrowy silnik Diesla o mocy 140 KM, który oferowany był tylko do faceliftingu, później zastąpiono go dodatkową, 128-konną wersją mniejszego 1,6 CRDI.
Warto pamiętać o tym, że benzynowe 1,4 i 1,6 l oraz mniejszy turbodiesel, wyposażone są w łańcuch rozrządu, który wytrzymuje o wiele większe przebiegi od rozwiązań paskowych. Ponadto silnik 1,6 CRDI z lat 2007-2009 nie był wyposażony w koło dwumasowe, a więc jedną z największych i najbardziej kosztownych bolączek wszystkich nowoczesnych diesli.
Układ kierowniczy, układ zawieszenia i układ hamulcowy
Zawieszenie Kii Cee’d I zostało idealnie przemyślane pod kątem użytkowania auta na niezbyt zadbanych drogach. Sworznie przednich wahaczy da się rozebrać, co pozwala uniknąć kosztownych wymian całych elementów. Podobnie jest z tyłu, gdzie zastosowano sprężyny śrubowe i amortyzatory montowane oddzielnie. W praktyce więc nie dość, że naprawa zawieszenia będzie prosta, mało pracochłonna, to jeszcze ceny części nie powinny być wysokie.
Niestety prostą konstrukcję układu jezdnego czuć podczas szybszego pokonywania zakrętów. Hatchback prowadzi się dobrze, ale tylko wtedy, kiedy nie jest przesadnie załadowany. Mimo wszystko, nie odstaje on znacznie od swoich głównych rywali, a w naszych realiach, usterki zawieszenia polegające na awarii końcówek drążków kierowniczych to najmniejsze możliwe zło.
Nikt nie skarżył się na przedwcześnie zużywające się klocki hamulcowe oraz tarcze, a układ kierowniczy nie sprawia większych problemów. Wybierając jednak Kię wyprodukowaną między 1 kwietnia 2008 roku, a 30 marca 2009 roku należy dokładnie przejrzeć książkę serwisową i odnaleźć w miej wpis mówiący o akcji serwisowej związanej z pompą hamulcową. Producent wezwał do ASO wszystkie wersje wyposażone w system ESP ze względu na wadę fabryczną pompy.
Warianty wyposażenia
Przed faceliftingiem Kia Cee’d oferowana była w czterech wersjach wyposażenia – Comfort, Comfort Plus, Optimum oraz Optimum Plus. Po modernizacji ich nazwy zmieniono kolejno na S, M, L oraz XL.
Standardowo, każdy Cee’d wyjeżdżał z salonu z pakietem 6 poduszek powietrznych, systemem ABS, odtwarzaczem płyt CD/MP3, komputerem pokładowym oraz elektrycznie sterowanymi szybami przednimi. Dodatkowo, bogatsze wersje wyposażane były w system ESP, klimatyzację, elektrycznie sterowane lusterka, 16-calowe felgi aluminiowe, a także system multimedialny z możliwością odtwarzania plików za pośrednictwem portu USB.
Po faceliftingu na liście wyposażenia dodatkowego pojawił się również zestaw głośnomówiący z Bluetooth, czujniki ciśnienia w oponach, automatyczna dwustrefowa klimatyzacja czy tempomat z ogranicznikiem prędkości.
Najczęstsze usterki
W rankingach bezawaryjności Kia Cee’d zajmuje przyzwoite miejsca w trzeciej dziesiątce. Ocynkowane blachy zapewniają wysoką odporność na korozję, jednak podczas zakupu należy uważnie obejrzeć całe auto, szczególnie przyglądając się pokrywie bagażnika. W początkowych rocznikach koreański producent miał problem z powłoką lakierniczą i spora część samochodów była powtórnie malowana w ASO.
Problem ten całkowicie rozwiązano we wszystkich egzemplarzach wyprodukowanych po 2008 roku. Zawieszenie oraz układ kierowniczy nie miały żadnych poważniejszych usterek, poza wadliwymi amortyzatorami, które były kolejną bolączką wieku młodzieńczego pierwszych Cee’dów wyjeżdżających z zakładów produkcyjnych. Trochę gorzej jest jednak z elektryką. Użytkownicy skarżyli się na problemy z obsługą radia, które często były po prostu wymieniane na nowe. Drobne niedogodności pojawiały się także z elektrycznymi szybami.
Spośród jednostek napędowych najbardziej godne polecenia są benzynowe 1,4 l oraz 1,6 l, a także turbodiesle 1,6 CRDI. Łańcuch rozrządu, prosta konstrukcja i niezawodny osprzęt. Większe, dwulitrowe jednostki nie dość, że są bardziej paliwożerne, to do kosztów eksploatacji należy doliczyć wymianę paska rozrządu.
Bezpieczeństwo
Kia Cee’d została poddana testom zderzeniowym Euro NCAP w 2007 roku, uzyskując łączną maksymalną możliwą notę 5 gwiazdek. Bardzo wysoko auto oceniono także pod względem bezpieczeństwa najmłodszych pasażerów, gdzie koreański hatchback zdobył aż 4 z 5 maksymalnych gwiazdek. Potwierdza to rodzinny charakter modelu.
Konkurenci
Głównymi konkurentami Kii Cee’d są kompaktowe hatchbacki pokroju Opla Astry, Volkswagena Golfa, Toyoty Auris czy Forda Focusa. Koreańczycy zyskują przewagę niskimi kosztami zakupu (ceny rozpoczynają się od około 12 000 zł), prostą konstrukcją oraz niewielkimi kosztami napraw i dostępnością do tanich części zamiennych. Po dekadzie jednak plastikowe wnętrze może nieco gorzej znosić próbę czasu od japońskich i europejskich rywali.Z drugiej strony przyzwoite wyposażenie oraz pojemny bagażnik wersji kombi rekompensuje te drobne wady.
Podsumowanie
Kia Cee’d I to auto, które z czystym sumieniem polecić można każdemu potrzebującego taniego w utrzymaniu i bezawaryjnego samochodu do jazdy na co dzień, za bardzo przystępną cenę. Na rynku wtórnym nie powinno być problemu ze znalezieniem zadbanych egzemplarzy, a siedmioletnia gwarancja fabryczna nowych modeli sprawiła, że większość z tych aut bardzo długo serwisowana była w ASO.
Ergonomiczne i przestronne wnętrze w połączeniu z dobrymi właściwościami jezdnymi, niezawodnymi jednostkami i wysokim poziomem bezpieczeństwa to dodatkowe argumenty, które potwierdzają bardzo mocną pozycję Kii Cee’d w roli dobrego auta z drugiej ręki.
