Toyota Avensis to samochód, który nigdy nie kojarzył się z wyrafinowaną, ekstrawagancką stylistyką. Żadna z generacji tego japońskiego auta nie mogła pochwalić się też bogatą ofertą silnikową czy wyposażeniem, jak u niemieckich rywali. Model ten już od pierwszej generacji kojarzy się jednak przede wszystkim z ponadprzeciętną niezawodnością. Czy to oznacza całkowity brak poważnych usterek?
Sylwetka modelu
Toyota Avensis III to auto klasy średniej. Na internetowych portalach aukcyjnych dostępnych jest około 1100 egzemplarzy tego modelu, zaledwie około 40% tej ilości stanowią sztuki sprowadzone. Zdecydowana większość to auta kupione w polskich salonach.
Samochód zadebiutował na rynku w 2008 roku na targach motoryzacyjnych w Paryżu jako sedan i kombi. Rok później auto pojawiło się w salonach. Dwa lata po premierze, w 2011 roku konstrukcja przeszła pierwszą modernizację. Przemodelowano miedzy innymi przedni zderzak, atrapę chłodnicy oraz reflektory i tylne lampy. W ramach modernizacji zmieniono też między innymi system multimedialny. Jeszcze w tym samym roku z oferty wycofano 126-konną wersję wysokoprężną 2.0 D-4D zastępując ją znacznie trwalszą odmianą 124-konną.
W 2015 roku konstrukcja przeszła drugą modernizację. Tym razem znowu auto otrzymało całkowicie nowy przód. Zdecydowano się też na kilka zmian we wnętrzu oraz nowe tylne lampy. Z kolej z oferty silników wysokoprężnych zniknęły wersje 2.2 D-4D (150 KM) i 2.2 D-4D D-CAT (177 KM) konstrukcji Toyoty, a pojawiła się 143-konna jednostka napędowa od BMW. W ramach liftingu zadebiutował też nowy motor wysokoprężny o mocy 112 KM 1.6 D-4D, to również silnik bawarskiego producenta.
Ceny najtańszych egzemplarzy zaczynają się już od około 15 tys. zł. To sztuki po wypadkach, albo wymagające poważnych napraw. Zakup egzemplarzy za 20-30 tys. zł wiąże się z dużym ryzykiem, że trafi się na zakamuflowaną minę z wadą ukrytą. Za około 35 tys. zł uda się już znaleźć zadbany egzemplarz z polskiego salonu. Najdroższe auta z symbolicznym przebiegiem wyceniono na ponad 100 tys. zł. Uwaga na mocno zużyte samochody poflotowe.
Stylistyka i wersje nadwoziowe
Design Toyoty nigdy nie należał do wyszukanych, ale Japończycy od zawsze mieli inne priorytety przy konstruowaniu swoich aut. Najbardziej charakterystyczne cechy tego modelu to masywna atrapa chłodnicy w kolorze nadwozia w dwóch pierwszych wersjach tej generacji oraz minimalistyczny grill w egzemplarzach po drugim liftingu. Druga i trzecia odsłona III generacji Toyoty Avensis mają też dobrze widoczne światła LED. Bryła auta niezależnie od odmiany jest dość kanciasta. Samochód występuje w dwóch wersjach nadwozia, jako sedan i kombi. Ten pierwszy typ bryły ma bagażnik o pojemności około 510 l. W drugim przypadku ma on pojemność od 543 l do 1610 l.
Wnętrze
Wnętrze auta jest stosunkowo przestronne, fotele trochę słabo trzymają na boki, a siedziska mogłyby być nieco dłuższe, zwłaszcza z przodu. Spasowanie elementów deski rozdzielczej jest na średnim poziomie, podobnie jak jakość plastików i innych materiałów użytych do wykończenia wnętrza.
Wersje silnikowe
Na rynku dominują wersje wysokoprężne. Na portalach aukcyjnych egzemplarzy z dieslem jest aż około 700 sztuk, a auto z silnikiem benzynowym niewiele ponad 400. Przebiegi wystawionych samochodów wahają się od około kilkuset km do ponad 300 tys. km. Najważniejsze zmiany w palecie silnikowej to pojawienie się w 2015 roku dwóch nowych diesli (112- i 143-konnego) konstrukcji BMW.
Silniki benzynowe
Podstawowy silnik benzynowy to jednostka 1.6 Valvematic generująca moc 132 KM. Avensis z takim motorem rozpędza się do 100 km/h w 10,4 s. W przypadku 147-konnej wersji 1.8 Valvematic czas ten skraca się o 1 s – w tym wariancie zdarzają się przypadki szybkiego zużycia pompy wody. Topowa jednostka została oznaczona jako 2.0 Valvematic, ma 152 KM, a do 100 km/h rozpędza się w 9 s, czyli o 0,4 s szybciej niż odmiana o pojemności 1,8 l.
W poprzedniej generacji Toyoty Avensis jednostki 2,0 l i 2,4 l miały bezpośredni wtrysk paliwa, przez co montaż instalacji LPG nie był do końca opłacalny. W trzeciej generacji auta (T27) każdy motor ma pośredni wtrysk paliwa i we wszystkich jest możliwość zasilania gazem.
Warto jednak znaleźć fachowca, który miał już do czynienia z tym modelem. Wystrojenie instalacji w silnikach Valvematic wymaga doświadczenia.
Silniki Diesla
Na początku samochód był oferowany w trzech wariantach wysokoprężnych 2.0 D-4D (126 KM), 2.2 D-4D (150 KM) i 2.2 D-4D D-CAT (177 KM). Najsłabszy rozpędza auto do 100 km/h w 9,7 s, mocniejsze w kolejno 8,9 s i 8,5 s.
To dynamiczne silniki, ale niestety borykają się z tym samym problemem, co w poprzedniej generacji auta. Chodzi oczywiście o erozję bloku. Problem ten został wyeliminowany dopiero w jednostce 124-konnej, wprowadzonej pod koniec 2011 roku.
W ramach liftingu przeprowadzonego w 2015 roku z oferty zniknęły motory wysokoprężne Toyoty, a zastąpiono je silnikami od BMW. Podstawowa wersja to 1.6 D-4D. Ma 112 KM i rozpędza samochód do ,,setki’’ w 11,4 s. Mocniejsza 2.0 D-4D generuje moc 143 KM. W przypadku tej wersji wartość 100 km/h pojawia się na prędkościomierzu po 9,5 s. Póki co nie słychać o poważnych problemach w tych jednostkach, ale najstarsze egzemplarze z tymi motorami mają niecałe 2 lata.
Układ kierowniczy, układ zawieszenia, układ hamulcowy
W przeciwieństwie do poprzedniej generacji zawieszenie w modelu Avensis III generacji zestrojono sztywno. Toyota poprawiła też układ kierowniczy. Nadal brakuje mu jednak do precyzji spotykanej w autach niemieckich czy też bezpośredniej konkurencji z Japonii – w Hondzie lub Maździe. W przednim zawieszeniu zastosowano kolumny resorujące, a z tyłu układ niezależny wahaczy. Zarówno na przedniej, jak i na tylnej osi są tutaj tarcze hamulcowe.
Warianty wyposażenia
Toyota Avensis III była oferowana w następujących wersjach: Luna, Sol, Sol Plus, Prestige, 2010, Premium oraz Active. W niektórych z wymienionych odmian jest dostępna nadal. Najciekawsze elementy wyposażenia, jakie można znaleźć w tym modelu to między innymi: bezkluczykowy dostęp do auta, uruchamianie silnika przyciskiem, czujniki parkowania, kamera cofania, czujniki deszczu oraz zmierzchu, reflektory ksenonowe, światła w technologii LED, nawigacja, skórzana tapicerka, odtwarzacz DVD i automatyczna skrzynia biegów. Nie mogło zabraknąć też asystenta zmiany pasa ruchu, aktywnego tempomatu oraz systemu przedzderzeniowej ochrony.
Najczęstsze usterki
Użytkownicy auta narzekają przede wszystkim trzaskające wnętrze, niezbyt dobrą sztywność nadwozia (na nierówność z okolicy klapy bagażnika i drzwi dochodzą trzaski) oraz na fotele podatne na przetarcia. Irytującym mankamentem konstrukcji jest również lakier, który bardzo łatwo porysować. Problem ten dotyczy jednak wielu współczesnych aut, a winę za to ponoszą oszczędności producentów oraz ekologiczne lakiery.
Zdarzają się uszkodzenia łożysk w manualnej skrzyni biegów. Spotykane są również przypadki hałasowania przednich zacisków hamulcowych. W niektórych egzemplarzach do wnętrza przedostaje się woda. Użytkownicy Toyoty Avensis III zgłaszają też problemy z geometrią kół, którą dość często trzeba ustawiać.
Według raportów niezawodności instytutu TÜV przeprowadzonych w 2017 roku na samochodach 8- i 9-letnich, Toyota Avensis III zajęła 26. lokatę na 106 pozycji plasując się na drugim miejscu w klasie średniej. Najlepiej w segmencie wypadł Mercedes Klasy C, który został sklasyfikowany na bardzo wysokim 11. miejscu. Najgorzej wypadło Renault Laguna. Auto umieszczono na ostatnim 106. miejscu.
Bezpieczeństwo
W testach zderzeniowych przeprowadzonych przez instytut Euro NCAP w 2009 roku Toyota Avensis III uzyskała maksymalny ogólny wynik 5 gwiazdek. Za ochronę osób dorosłych przyznano autu 90%, za ochronę dzieci 86%, a poziom bezpieczeństwa pieszych oceniono w tym przypadku na 53%. Za obecne systemu bezpieczeństwa japońska konstrukcja otrzymała notę 86%.
Po pierwszym liftingu nie przeprowadzano kolejnego testu auta, ale na takowy zdecydowano się w 2015 roku. Sprawdzono wówczas egzemplarze po drugiej modernizacji. W tym przypadku ogólna ocena konstrukcji to również 5 na 5 gwiazdek. Ochrona osób dorosłych została oceniona na 93%, ochrona dzieci na 85%, pieszych na 78%, a obecne systemy bezpieczeństwa uzyskały ocenę na poziomie 81%. Gorsze niektóre wyniki auta po drugiej modernizacji nie wynikają z osłabienia konstrukcji, ale z zaostrzenia kryteriów oceniania przez Euro NCAP.
Konkurenci
Toyota Avensis III konkuruje między innymi z Volkswagenem Passatem B7. Niemiecki rywal może pochwalić się przede wszystkim rewelacyjnym prowadzeniem, a to dzięki między innymi precyzyjnemu układowi kierowniczemu. Samochód zapewnia też wysoki poziom niezawodności. W ofercie silnikowej dostępne są niezawodne diesle. Mocnymi stronami Passata są również przestronność i dużą dostępność części zamiennych. Jego największa wada to problematyczne silniki TSI, które w przypadku montażu instalacji LPG muszą zużywać benzynę i gaz jednocześnie. Ponadto tego typu system zasilania jest droższy niż konwencjonalna instalacja. Mankamentem jest również wysoka cena zakupu Passata w porównaniu do większości konkurentów.
Jednym z najpopularniejszych aut klasy średniej jest Ford Mondeo Mk4. Auto zapewnia ponadprzeciętną przestronność, może pochwalić się też bardzo dobrymi własnościami jezdnymi. Samochód, podobnie jak Passat, ma w swojej ofercie niezawodne silniki wysokoprężne. Równie udane są także jednostki zasilane benzyną, niestety nie tolerują gazu. Nie jest to spowodowane bezpośrednim wtryskiem paliwa – bo takowego tutaj nie ma – a wrażliwą głowicą. Mocną stroną tego modelu jest jeszcze atrakcyjna cena w stosunku do rocznika, niestety wiąże się to z szybko postępującą utratą wartości. Największą wadą konstrukcji są drobne, ale irytujące usterki.
Podsumowanie
Japoński reprezentant klasy średniej może pochwalić się przede wszystkim ponadprzeciętną niezawodnością i udanymi silnikami benzynowymi. Auto oferuje też stosunkowo ciekawe opcje wyposażenia, choć konkurenci są pod tym względem lepsi. Na rynku jest sporo egzemplarzy w dobrym stanie, przez co można dość szybko znaleźć zadbaną sztukę. W porównaniu do poprzednika znacznie poprawiono własności jezdne auta, ale nadal nie jest to poziom ani Forda Mondeo Mk4, ani Volkswagena Passata B7.
Główne mankamenty tego modelu to awaryjne silniki diesla (nie wszystkie, ale większość wersji) oraz przeciętna jakość wykończenia wnętrza. Poza niezawodnością brakuje cech wyróżniających auto na tle konkurencji. Avensis ma też mało atrakcyjny design zwłaszcza w przypadku sztuk z pierwszych lat produkcji. To samochód, którym nie sposób się zachwycić, ale też ciężko się do czegoś przyczepić.
Z silników benzynowych polecamy motory o pojemnościach 1,8 l i 2,0 l. W przypadku tego pierwszego motoru warto skontrolować w jakim stanie jest pompa wody. Dostępny jest jeszcze wariant 1,6 l, ale ten niezbyt dobrze radzi sobie z rozpędzaniem ciężkiego Avensisa. Zwłaszcza przy prędkościach autostradowych. Wszystkie motory benzynowe współpracują z instalacją LPG, ale jej montaż powinien przeprowadzić warsztat, który miał już do czynienia z tymi jednostkami.
Toyota Avensis III oferuje też kilka jednostek wysokoprężnych. Najbardziej godny uwagi jest silnik 2.0 D-4D o mocy 143 KM produkcji BMW. Zapewnia przyzwoitą dynamikę i póki co nie słychać o jego poważnych awariach. Niezawodny jest jeszcze motor 1.6 D-4D, również bawarskiej konstrukcji. Niestety trzeba pogodzić się z dość mizernymi osiągami, jednostka generuje moc zaledwie 112 KM. Alternatywą dla silników BMW jest poprawiona 124-konna jednostka Toyoty. Odradzamy za to wybór wersji 126-, 150- i 177-konnej o pojemnościach 2,0 l i 2,2 l. Spotykane są tutaj przypadki erozji bloku silnika, przez co konieczny jest jego kompletny remont.
Ceny najtańszych sztuk to około 15 tys. zł, są to auta mniej lub bardziej rozbite. Najbezpieczniej jest jednak przeznaczyć na samochód co najmniej 35 tys. zł, kupując tańszy egzemplarz trzeba się liczyć z wadami ukrytymi mechanicznymi i blacharsko-lakierniczymi.
