Koncern Citroën został powołany do życia w 1919 roku przez francuskiego przemysłowca André Gustave Citroëna. W początkowych latach swojej działalności firma zajmowała się produkcją kół zębatych. Co ciekawe, licencja na ich wytwarzanie została przez francuskiego inżyniera zakupiona w Polsce, skąd pochodziła jego matka. Z kolei w okresie pierwszej wojny światowej, w halach fabrycznych Citroëna produkowano amunicję na potrzeby francuskiej armii.

Bliski koniec działań wojennych sprawił, że André Citroën zmuszony był zmienić profil swojej działalności. Wybór padł na motoryzację. I tak, w 1919 na rynku zadebiutował pierwszy pojazd z charakterystycznym daszkowym zazębieniem w logotypie – type A. W tym samym roku General Motors negocjował przejęcie Citroëna, ale ostatecznie zrezygnował z tej transakcji. Warto odnotować, że francuski koncern był w ówczesnym czasie drugim, po amerykańskim Fordzie, przedsiębiorstwem motoryzacyjnym, który produkował samochody na masową skalę.

Bardzo szybko w salonach Citroëna pojawiły się kolejne modele – w 1921- model B, a rok później – model C. Francuski koncern w latach 20 XX w. przeżywał bardzo intensywny rozwój. Poza nowoczesnymi rozwiązaniami technologicznymi, sukces sprzedażowy francuskiej firmy w sporej mierze wynikał również z innowacyjnego w tamtym czasie podejścia do marketingu (w 1925 roku do reklamy koncernu wykorzystano 250 tys. żarówek na wieży Eiffla) oraz obsługi klienta (każdy z pracowników salonu odbywał obowiązkowe szkolenie na temat oferowanych pojazdów).

Gwałtowne wyhamowanie w rozwoju Citroëna nastąpiło w związku z ogólnoświatowym kryzysem gospodarczym z początku lat 30. Przedsiębiorstwo popadło w długi. Rząd francuski, aby ratować miejsca pracy, nakłonił w 1935 r. firmę Michelin, głównego wierzyciela, do przejęcia kontroli nad koncernem. Pozbawiony realnego wpływu na swoją firmę André Gustave Citroën popadł w depresję, co kilka miesięcy później doprowadziło do jego przedwczesnej śmierci.

Kilka lat po zakończeniu II wojny światowej na rynku zadebiutował model, który okazał się prawdziwym sprzedażowym hitem. Mowa oczywiście o Citroënie 2CV. Prosta konstrukcja, niski koszt zakupu i niedrogi koszt eksploatacji sprawiły, że „brzydkie kaczątko”, jak zwykli określać auto jego przeciwnicy, zyskało status samochodu kultowego. Łącznie wyprodukowano niemal 9 mln egzemplarzy 2CV.

Kolejnym Citroënem, który spotkał się z bardzo ciepłym rynkowym przyjęciem był model DS z 1955 roku. Auto zaprezentowano publicznie po raz pierwszy podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu, gdzie wzbudziło powszechne zdumienie. DS „szokował” nie tylko swoimi opływową karoserią, ale również zastosowaniem bardzo zaawansowanych jak na tamte czasy rozwiązań technicznych – hydropneumatycznego zawieszenia, półautomatycznej skrzyni biegów czy tez hamulców tarczowych.
Niemal 20 lat później, w 1974 roku pojawił się następca legendarnego DS, model ZX. Auto, wzorem swojego poprzednika okazał się rynkowym hitem.

Początek XX wieku francuski koncern „przywitał” gamą zupełnie nowych modeli. W 2000 roku zadebiutował Citroën C5, następca Xantii. Dwa lata później w gamie francuskiego producenta pojawił się model C3, który zastąpił wysłużony model Saxo.
W ostatnich latach z koncernu Citroën wyodrębniona została marka DS, która zajęła się produkcja aut klasy premium.