Peugeot 307 to auto, które wzbudza równie wiele obaw co Renault Laguna II. Czy są one w pełni uzasadnione? Jakie mocne strony ma ta francuska konstrukcja? Czy rzeczywiście jest się czego obawiać? Podpowiadamy, na co zwrócić uwagę przy zakupie tego modelu i który silnik wybrać.
Sylwetka modelu
Peugeot 307 to auto kompaktowe. Może nim jeździć singiel lub rodzina z małymi dziećmi. Dla wielodzietnej rodzinny najlepszą opcją jest zakup wersji 7-osobowej. Niestety, po zajęciu miejsc przez wszystkich nie ma gdzie schować bagaży, dlatego to rozwiązanie sprawdza się tylko na krótkich dystansach. W internetowych ofertach przeważają egzemplarze z importu – polski rynek pozwala wybierać z ponad tysiąca sztuk, wśród których z polskiego salonu wyjechała zaledwie nieco ponad setka.
Samochód pojawił się w sprzedaży w 2001 roku, na początku jako 3- i 5-drzwiowy hatchback. Rok później do oferty dołączyło kombi w wersjach 5- i 7-osobowej. W 2003 roku na rynku zadebiutował kabriolet CC z elektrycznie otwieranym sztywnym dachem. Na niektórych rynkach dostępna była również wersja sedan.
Dwa lata później samochód został poddany modernizacji. Zmiany są widoczne głównie z przodu: zmodyfikowano przedni zderzak, reflektory, maskę oraz atrapę chłodnicy. W tylnej części nadwozia zmieniło się niewiele, tylne lampy otrzymały nową wewnętrzną strukturę. Produkcję auta we Francji zakończono w 2008 roku.
Najtańsze egzemplarze z pierwszych lat produkcji kosztują około 2 tys. zł. Ceny najdroższych sztuk po liftingu na internetowych portalach aukcyjnych dochodzą do 20 tys. zł.
Stylistyka i wersje nadwoziowe
Stylizacja Peugeota 307 w momencie debiutu była ciekawa i nowoczesna. Auto ma niewiele wspólnego ze swoim poprzednikiem o oznaczeniu 306 – to zupełnie nowa bryła. Zgodnie z ówczesną modą samochód wyglądał znacznie masywniej i było od niego cięższy. Miał też więcej miejsca we wnętrzu i był bezpieczniejszy. Najbardziej charakterystyczną cechą tego modelu jest duża przednia atrapa chłodnicy, która pojawiła się w autach po liftingu. W oczy rzuca się też umieszczone na przednim zderzaku duże logo. Bagażnik w hatchbacku ma 340-1328 l. Jego pojemność w wersji kombi to 520-1875 l, a w odmianie Coupe-Cabrio (CC) wynosi 204-350 l.
Wnętrze
Jakość materiałów użytych do wykończenia wnętrza jest na kiepskim poziomie. Uwagi można mieć też do ich spasowania – trzeszczenie plastików jest tutaj na porządku dziennym. Po latach z gałki lewarka schodzi farba i spada mieszek, wycierają się też przyciski. Trzeba jednak pamiętać o tym, że najstarsze egzemplarze mają już ponad 15 lat. Fotele są dość wygodne, a miejsca z przodu nie brakuje. Z tyłu jak na auto kompaktowe jest bardzo wygodnie – to z pewnością jeden z najbardziej przestronnych samochodów w swoim segmencie.
Wersje silnikowe
Silniki benzynowe
Podstawowy silnik zasilany benzyną o pojemności 1.4 l ma 75-88 KM, w słabszej odmianie osiąga 100 km/h po ponad 15 s, w mocniejszej po niecałych 13 s. To jednostka zdecydowanie za słaba do tego auta i nie ułatwia wyprzedzania w trasie, za to dobrze współpracuje z LPG. Polecamy tylko osobom, które przedkładają oszczędności na paliwie ponad wszystko.
Z osiągami odmiany 1.6 l (109 KM) jest zdecydowanie lepiej. Peugeot 307 z takim motorem dobija do pierwszej „setki” w 11,6 s. Najlepszą dynamikę zapewnia jednak jednostka 2.0 l (136, 140, 177 KM). Jej najsłabsza wersja rozpędza francuski kompakt do 100 km/h w 9,8 s, najmocniejsza robi to w 8,2 s. Motory 1.6 l i 2.0 l również tolerują gaz.
Silniki benzynowe są stosunkowo trwałe, ale z racji zaawansowanego wieku mogą występować w nich usterki osprzętu. Im starszy egzemplarz, tym większe ryzyko pojawienia się takiej awarii.
Silniki Diesla
Silniki wysokoprężne to równie trwałe i udane konstrukcje. Wersja bazowa 1,4 HDI (68 KM) rozpędza auto do „setki” w około 17 s. To najsłabszy i najbardziej ospały motor w całej ofercie – z takim zapasem mocy trudno cokolwiek wyprzedzić czy wykonać szybki manewr. Jazda samochodem z tak kiepskimi osiągami jest nie tylko nużąca, co niebezpieczna.
Zdecydowanie lepszym wyborem będzie wariant 1.6 HDI (90, 109 KM). Zużywa niewiele więcej paliwa, a zapewnia dużo lepszą dynamikę. W zależności od mocy Peugeot 307 z takim silnikiem osiąga 100 km/h w 12,8-11,6 s. Jednostka 1,6 HDI ma jednak drobny mankament – w egzemplarzach z pierwszych lat produkcji samoistnie zaciera się turbosprężarka. Jest to spowodowane zatykającym się sitkiem znajdującym się w przewodzie, którym doprowadzany jest do niej olej. Na internetowych forach można znaleźć wskazówki, jak je usunąć, a nowsze auta już go nie mają. Z czasem mogą też przeciekać podkładki pod wtryskiwaczami – objawia się to zapachem spalin w kabinie. Ich wymiana nie jest droga.
Zakup topowej jednostki 2.0 HDI w wersjach 90- i 107-konnej nie ma sensu: podobne osiągi jak w 1.6 HDI, ale większe zużycie paliwa. Jeśli silnik 2-litrowy, to tylko w odmianie 136-konnej. Gwarantuje on osiągi na poziomie 9,8 s do „setki”. Z czasem wymiany mogą wymagać dwumasowe koło zamachowe oraz dwumasowe koło pasowe. Trzeba jednak pamiętać o tym, że to elementy eksploatacyjne i ulegają zużyciu w większości współczesnych Diesli o większej mocy. Przed zakupem auta z silnikiem wysokoprężnym 1.6 HDI (109 KM) lub 2.0 HDI warto sprawdzić, czy nie ma filtra cząstek stałych: to filtr mokry, który wymaga uzupełniania specjalnego płynu co około 20 tys. km. Wielu użytkowników zdążyło go już jednak usunąć.
Układ kierowniczy, układ zawieszenia, układ hamulcowy
Układ kierowniczy w Peugeocie 307 nie należy do precyzyjnych – ten problem dotyczy większości modeli koncernu PSA z tamtego okresu. Zawieszenie jest za to stosunkowo komfortowe. W jego przedniej części zastosowano kolumny resorujące, a z tyłu belkę skrętną. To drugie rozwiązanie jest trwałe, ale negatywnie wpływa na własności jezdne: przy szybkim pokonywaniu zakrętu zewnętrzne koło może oderwać się od ziemi. Z przodu i z tyłu zastosowano tu tarcze hamulcowe.
Warianty wyposażenia
Peugeot 307 był oferowany w następujących wersjach wyposażenia: XR, XR Fenomen, XT, XS, XS Class, Mistral, Oxygene, Presence, Trendy, Premium, Sporty i Intense.
Wersja bazowa miała na pokładzie między innymi: elektrycznie otwierane przednie szyby, ABS oraz 6 poduszek powietrznych. Do wyposażenia standardowego zaliczała się też manualna klimatyzacja oraz wspomaganie układu kierowniczego. W latach 90. nie było to takie powszechne, dlatego na początku kolejnej dekady producenci aut chwalili się, że takie udogodnienia są dostępne już w standardzie.
Najciekawsze elementy wyposażenia opcjonalnego to przede wszystkim panoramiczny szklany dach i skórzana tapicerka. Dostępne były też: system kontroli trakcji, podgrzewanie foteli, reflektory ksenonowe oraz lepszy zestaw audio.
Najczęstsze usterki
O usterkowości Peugeota 307 krążą już legendy. Żeby znaleźć możliwie najmniej psujący się egzemplarz, trzeba szukać aut po faceliftingu: w tych producent wyeliminował większość awarii, z którymi borykali się właściciela samochodów z pierwszych lat produkcji.
Najpoważniejsza usterka spotykana jest w autach wyprodukowanych w latach 2002-2005. Chodzi o nieszczelny blok pompy ABS – do środka dostaje się woda, która powoduje zwarcie i pożar samochodu, który rozprzestrzenia się w błyskawicznym tempie. Producent przeprowadził w związku z tym akcje serwisową: decydując się na egzemplarz wyprodukowany między 2002 a 2005 rokiem warto na podstawie numeru VIN sprawdzić, czy problem został już rozwiązany w ramach gwarancji.
Co jeszcze może się zepsuć w Peugeocie 307? Między innymi wajcha za kierownicą, służąca do włączania kierunkowskazów. Zawodne bywają również wyświetlacze – mogą niedomagać z powodu wieku lub wilgoci. Często też pęka wiązka elektryczna, po której uszkodzeniu pojawiają się problemy z otworzeniem klapy bagażnika. Słabym punktem francuskiego kompakta jest również komputer komfortu BSI: to urządzenie odpowiada za prawidłowe działanie elektroniki w aucie, a często po prostu ulega zalaniu. Trwałością nie grzeszą też linki lewarka zmiany biegów oraz wspomaganie układu kierowniczego. Egzemplarze poliftingowe borykają się z awariami układu klimatyzacji.
Peugeot 307 po raz ostatnich był sprawdzany przez instytut TÜV w trakcie testów przeprowadzonych w 2015 roku na autach 5- i 6-letnich. Samochód zajął 108. lokatę na 111 pozycji. Podobnie słabo wypadły Renault Megane (miejsce 105.) i Citroen C4 (107.). Najlepszy wynik z aut kompaktowych uzuskała Toyota Auris, zajmując 4. miejsce.
Bezpieczeństwo
Peugeot 307 w testach zderzeniowych przeprowadzonych przez Euro NCAP w 2001 roku uzyskał wyniki 4 na 5 gwiazdek w kategorii ochrony osób dorosłych, a za ochronę pieszych w trakcie kolizji auto otrzymało 2 na 4 gwiazdki. Innych kategorii wtedy jeszcze nie było. Wersja CC w testach przeprowadzonych 2 lata później uzyskała taki sam wynik, podobnie jak konkurenci (Volkswagen Golf IV i Ford Focus Mk1). Kilkanaście lat temu były to dobre wyniki, ale dzisiaj już wyraźnie odstawałyby od współczesnych konstrukcji. Metodologia przeprowadzania testów cały czas jest udoskonalana.
Konkurenci
Głównym konkurentem Peugeota 307 jest Volkswagen Golf IV. Jego mocne strony w porównaniu do francuskiej konstrukcji to bardzo precyzyjny układ kierowniczy, znacznie lepsze wykończenie wnętrza i wyższy poziom niezawodności. Golf IV oferuje również więcej wersji silnikowych. Mankamenty niemieckiego konkurenta to wyższa niż w przypadku 307 cena i mniej przestronne wnętrze. Volkswagen ma też mniej wyrafinowany design – dla jednych będzie to zaleta, dla innych wada.
Auto konkuruje jeszcze między innymi z Fordem Focusem Mk1. Podobnie jak Golf IV, samochód ma znacznie lepsze własności jezdne od 307. Oferuje dynamiczniejsze wersje benzynowe, ale z kolei słabsze i bardziej awaryjne Diesle. Głównym mankamentem Forda jest podatność na korozję. Ogólna niezawodność konstrukcji jest za to na wyższym poziomie niż w przypadku Peugeota.
Podsumowanie
Peugeot 307 to przestronne, wygodne auto kompaktowe. Sprawdzi się zarówno w roli małego samochodu rodzinnego jak i propozycji dla singla. Jego mocne strony to niezawodne silniki benzynowe i wysokoprężne oraz atrakcyjna cena zakupu. Większość konkurentów jest droższa. 307 jako jedyny w segmencie w latach produkcji oferował kombi z siedmioma miejscami siedzącymi. Trzeba jednak pamiętać o tym, że na dwóch ostatnich zmieszczą się tylko dzieci, a przy komplecie bagażnik staje się bezużyteczny.
Godne polecenia są wszystkie motory benzynowe i wysokoprężne z wyjątkiem tych najsłabszych o pojemności 1.4 l. Przed zakupem odmiany wysokoprężnej 1.6 HDI lub 2.0 HDI warto sprawdzić, czy wybrany egzemplarz ma filtr cząstek stałych. W tej słabszej wersji występowały również problemy ze smarowaniem turbosprężarki: lepiej sprawdzić w jakim jest stanie niż kupić auto i od razu wydawać pieniądze na jej regenerację.
Decydując się na Peugeota 307 trzeba pamiętać o jego mankamentach: nieprecyzyjny układ kierowniczy powoduje, że kierowca nie czuje się pewnie przy gwałtownych manewrach, a natłok usterek sprawia, że pod względem niezawodności konstrukcja znacznie odstaje od japońskich i niemieckich konkurentów. Najpoważniejszą wadą jest fakt, że w samochodach wyprodukowanych w latach 2002-2005 wybuchają pożary.
Najtańsze sztuki kosztują zaledwie 2 tys. zł. Kupując egzemplarz przedliftingowy trzeba się pogodzić z tym, że po kilku latach prawdopodobnie już nikt go nie odkupi. Najdroższe auta po liftingu wyceniono na około 20 tys. zł. Najbezpieczniejszym wyborem są samochody po modernizacji, ale z polskich salonów. Te sprowadzane często mają za sobą duże przebiegi lub kolizje. Niektórych właściciele pozbyli się z powodu natłoku usterek i wieku. Egzemplarz z pewną historią to mniejsze koszty eksploatacyjne, ale prędzej czy później coś na pewno trzeba będzie naprawić.