Interfejs diagnostyczny to urządzenie elektroniczne, które pozwala na przeprowadzenie samodzielnej diagnozy stanu technicznego wielu podzespołów samochodu. Interfejs diagnostyczny działa tylko w samochodach z systemem OBD2. Aby można było z niego skorzystać, potrzebne jest odpowiednie urządzenie elektroniczne oraz właściwie dobrane oprogramowanie.
Interfejs diagnostyczny jest przeznaczony przede wszystkim dla do zastosowań amatorskich, ale jest niekiedy wykorzystywany przez mniejsze i słabiej wyposażone warsztaty. Profesjonalni mechanicy zazwyczaj korzystają z testerów diagnostycznych albo profesjonalnych urządzeń diagnostycznych, przeznaczonych do obsługi aut określonej marki albo produkowanych przez jeden koncern motoryzacyjny.
Interfejs diagnostyczny – zastosowanie
- Do czego można używać interfejsów diagnostycznych?
- Do odczytywania kodów błędów, powodujących zapalenie się kontrolki „check engine” na desce rozdzielczej.
- Do odczytywania kodów błędów, powodujących zapalenie się innych kontrolek ostrzegawczych na desce rozdzielczej (np. kontrolki poduszki).
- Do odczytywania kodów błędów, które nie wywołują zapalenia się kontrolki ostrzegawczej.
- Do kasowania błędów w pamięci sterownika samochodu.
- Do sprawdzania zużycia paliwa i parametrów pracy silnika, jego osprzętu, czujników układów wydechowego (sond lambda), składu mieszanki paliwowo powietrznej itd. „na żywo” – przy uruchomionej jednostce napędowej.
- Do odkodowania numeru VIN i uzyskania całego szeregu informacji podstawowych o samochodzie.
Jak zbudowany jest interfejs diagnostyczny?
Istnieją dwie wersje interfejsów diagnostycznych – przewodowa i bezprzewodowa.
Zasadniczą częścią urządzenia jest prostokąt z tworzywa sztucznego, w którym znajduje się wtyczka, przeznaczona do umieszczania w samochodowym gniazdku OBD2. Na obudowie urządzenia umieszczone są też diody kontrolne, zapalające się po podłączeniu.
W wersji bezprzewodowej w urządzeniu znajduje się nadajnik Wi-Fi albo Bluetooth. W wersji przewodowej, z tylnej części obudowy wyprowadzony jest przewód, zakończony standardową wtyczką USB.
Co jest potrzebne, aby interfejs diagnostyczny mógł działać?
Aby można było korzystać z interfejsu diagnostycznego, trzeba spełnić kilka warunków:
- Samochód musi posiadać gniazdo diagnostyczne zgodne ze standardem OBD2
- Auto musi mieć sprawny i naładowany akumulator
- Potrzebne jest urządzenie odbiorcze – w przypadku interfejsu przewodowego potrzebny jest komputer stacjonarny albo laptop, posiadający wejście USB. W przypadku wersji bezprzewodowej, urządzeniem odbiorczym może być tablet smartfon z systemem Android lub (w zależności od zastosowanego oprogramowania) komputer stacjonarny albo laptop z odbiornikiem WI-FI lub Bluetooth.
- Niezbędne jest oprogramowanie, które odpowiada za przeróbkę sygnału.
Gniazdo diagnostyczne, zgodnie ze standardem OBD2 posiada każdy samochód, wyprodukowany w UE po 2000 roku i w USA po 1996 roku. W Polsce konieczność wyposażania nowych aut w OBD2 została wprowadzona w 2002 roku w przypadku aut z silnikami benzynowymi i w 2004 w przypadku aut z silnikami wysokoprężnymi.
Interfejs diagnostyczny OBD2 I autofakty.pl I Autor: Michał Lisiak
Oprogramowanie do interfejsu diagnostycznego
Interfejsy diagnostyczne są w wielu przypadkach sprzedawane wraz z oprogramowaniem, dołączanym do nich na płytach. Jest to najczęściej oprogramowanie darmowe. Ma ono szereg ograniczeń.
Opłaca się zakupić do interfejsu bardziej rozbudowany program płatny (ceny zaczynają się od 15 zł, lepszych programów od 70 zł), który znacznie zwiększy możliwości interfejsu diagnostycznego.
Jak korzysta się z interfejsu diagnostycznego?
W samochodzie należy znaleźć gniazdko systemu diagnostycznego OBD2. Jest ono wykonane z tworzywa, ma zazwyczaj biały kolor, niezależnie od marki, ten sam kształt, rozmiar i dwa rzędy po osiem styków elektrycznych. Gniazdo w większości aut montowane jest pod deską rozdzielczą. Aby zapobiec odwrotnemu podłączaniu wtyczki, gniazdo OBD2 jest u góry rozszerzone, a u dołu zwężone.
W niektórych modelach aut gniazdko systemu diagnostycznego może znajdować się w nietypowym miejscu, na przykład w tunelu środkowym.
Jak uruchomić interfejs diagnostyczny?
Jak powinna wyglądać obsługa interfejsu diagnostycznego?
- Wyłączyć silnik samochodu
- Włączyć urządzenie, które będzie współpracować z interfejsem – laptop, komputer, tablet lub smarfon.
- Uruchomić wybrany program diagnostyczny na urządzeniu (komputerze, laptopie, tablecie albo smartfonie).
- Podłączyć interfejs diagnostyczny do komputera lub laptopa za pomocą gniazda USB. W przypadku urządzeń bezprzewodowych sparować interfejs za pomocą WIFI albo Bluetooth.
- Podłączyć interfejs diagnostyczny do gniazda diagnostycznego OBD2 w samochodzie. Należy to robić delikatnie, pamiętając, że gniazdko wykonane jest z tworzywa sztucznego.
- Przekręcić kluczyk w stacyjce samochodu do pierwszej pozycji.
- Wcisnąć „połącz” w oknie pracującego programu diagnostycznego.
- Poczekać na połączenie.
- Uruchomić wybraną opcję, na przykład sprawdzanie kodów usterek.
W niektórych autach po podłączeniu interfejsu diagnostycznego na desce rozdzielczej mogą zacząć migać kontrolki.
Ograniczenia interfejsu diagnostycznego
Funkcjonalność interfejsu diagnostycznego zależy przede wszystkim od jego oprogramowania. Im lepsze, tym więcej funkcji można obsłużyć.
Jednakże proste interfejsy diagnostyczne mogą nie radzić sobie z wykrywaniem niektórych problemów, na przykład dotyczących zaawansowanych systemów bezpieczeństwa (awarie czujników ABS, ESP, ASR), problemów z poduszkami powietrznymi czy też z nowoczesną elektroniką.
Plusy interfejsu diagnostycznego
Urządzenie jest proste w obsłudze i w większości przypadków tanie (najtańszy interfejs kosztuje do 30 zł, płatny program 15 – 70 zł, a są przecież programy darmowe). W przypadku zapalenia się kontrolki check engine można szybko samodzielnie ustalić, co jest powodem problemu, bez konieczności płacenia za to w warsztacie. Poza tym precyzyjne ustalenie problemu pozwala znacznie taniej usunąć awarię, albowiem od razu wiadomo, która część sprawia problemy.
Interfejs bezprzewodowy można mieć zawsze przy sobie, nawet w trasie.
Warto pamiętać, że niektóre błędy nie powodują zapalenia się określonej kontrolki. Dlatego co pewien czas warto sprawdzić stan auta, podłączając je pod interfejs. Pozwoli to szybko wykryć awarie.
Różnice pomiędzy interfejsem, a testerem diagnostycznym i komputerem diagnostycznym
Tester diagnostyczny to urządzenie, które posiada własny ekran LCD lub LED i własne, wbudowane oprogramowanie. Dzięki temu odczyt błędów odbywa się na jego własnym ekranie. Komputer diagnostyczny to zaawansowane urządzenie, używane w profesjonalnych warsztatach samochodowych, z oprogramowaniem do obsługi aut danego koncernu albo konkretnych marek, mające możliwość szerokiej kontroli a także modyfikacji oprogramowania samochodu.